Anonieme verhalen van slachtoffers
Ontdek de inspirerende verhalen van vrouwen met een migratieachtergrond. Herken jij jezelf hierin? Wees gerust, er zijn oplossingen en je staat er niet alleen voor! 💪✨
"Hij was narcistisch, gaf alleen om zichzelf en stelde zichzelf altijd op de eerste plaats, zonder rekening te houden met haar gevoelens of situatie"
" Ik heb hem meer gegeven dan hij verdient, dat was mijn fout. Ik heb hem en zijn familie veel geholpen. Ik behandelde hem beter dan mijn eigen kinderen. Ik heb mezelf en mijn kinderen voor hem opgeofferd.
De mooiste en nieuwste kleren waren voor hem, terwijl ik tweedehands kleren kocht. In alles stelde ik hem belangrijker dan mezelf. Mijn gedachte was: het is beter om tweedehands kleding te kopen, ik wil niet dat hij veel geld aan mij verliest."
I. uit Irak
"Fysiek geweld was het ergste wat ik meemaakte; het gebeurde elke dag. Wat mijn vleugels breekt, zijn mijn kinderen. Ik wilde ze niet achterlaten, en dat waardeerde hij niet"
- I. uit Irak
" Er zijn veel verhalen. De situaties die je kunt vertellen, kunnen worden opgelost. De vrouwen die hun verhaal doen, willen de situatie verbeteren en zoeken naar oplossingen. Maar de vrouwen die niet kunnen of durven vertellen, zullen niets veranderen, en hun situatie zal alleen maar verslechteren."
- N. uit Syrië
"Partnergeweld is verschrikkelijk. Ik voel me psychisch niet goed en ga niet meer naar buiten zoals vroeger; ik zie mijn vriendinnen niet meer. Ik voel me echt moe, maar werken helpt me om even te vergeten."
- A. uit Irak
"De vrouw was zwanger in België en heeft abortus gepleegd omdat ze geen kinderen meer van hem wilde."
N. uit Syrië
"Het positieve is dat hij de straat waar A. woont niet meer mag betreden, waardoor ze nu veilig is. Elke kleine overtreding kan leiden tot zijn terugkeer naar de gevangenis."
A. uit Irak
" Ik vind dat de taal ook een groot obstakel voor me is bij het vragen om hulp. Soms is het moeilijk om mijn situatie uit te leggen aan de maatschappelijke assistent. Mijn jongens gaan soms mee om te vertalen, maar ik kan niet alles vertellen terwijl zij erbij zijn."
- N. uit Syrië
" De politie vroeg wat ze wilde dat er gebeurde: of ze haar man voor één dag in de gevangenis wilden zetten, of dat ze naar een veilige plek voor vrouwen wilde. Ze antwoordde dat ze wilde dat hij het huis verliet. De politie heeft haar man toen uit het huis gezet."
- N. uit Syrië
" Kom me alsjeblieft uit het huis halen. Alleen kan ik deze stap niet zetten." Ze had niet de kracht om weg te lopen en naar buiten te gaan."
N. uit Syrië
"In Syrië had hij haar nooit geslagen, maar hier begon het. Het werd zo extreem dat hij op haar hoofd trapte om te laten zien wie de dominante persoon was. Ze ondervond seksueel geweld van hem, inclusief verkrachting, als wraak voor haar gedrag."
- N. uit Syrië
"Voor haar is fysiek geweld minder ingrijpend; haar man kan haar slaan en ze kan het na een tijdje vergeten als hij zich verontschuldigt. Maar het psychische geweld blijft haar bij en doet pijn in haar hart. Zij heeft geen ervaring met fysiek geweld, maar wel met psychisch en economisch geweld. Haar man geeft haar geen geld"
- M. uit Palestina
"Partnergeweld hangt samen met een gebrek aan liefde, aandacht, respect en genegenheid. Als deze elementen ontbreken, spreekt ze van partnergeweld."
K. uit Marokko
"Mannen willen aan hun ouders en omgeving laten zien dat zij de dominante partij zijn in het huwelijk, terwijl de vrouw geen gezag heeft, haar mening niet mag geven en niet zonder toestemming naar buiten mag gaan."
- M. uit Palestina
"Hij toonde geen bezorgdheid voor de kinderen en zei altijd kwetsende dingen tegen ons," zegt ze. Toen haar oudste dochter een keer viel, deed hij niets om te helpen. Het was een heftige en toxische relatie voor zowel haar als de kinderen."
- A. uit Marokko
"Tot nu toe is er geen gezonde communicatie tussen ons, vooral niet van zijn kant. Hij luistert helemaal niet naar mijn behoeften of wat ik zeg. Ik heb verschillende vormen van partnergeweld ervaren: psychisch, fysiek en economisch. Daarom ben ik van hem weggegaan en woon ik apart. Ik ben ook begonnen te werken, omdat hij me geen geld gaf; hij was echt gierig.
- A. uit Syrië
" Toen mijn kinderen klein waren, probeerde ik hen te beschermen tegen intra-familiaal geweld. Helaas had ik niemand om me te steunen, waardoor ik geen andere keuze had dan bij mijn man te blijven. "
A. uit Marokko
" Voor de kinderen ben ik al die jaren bij hem gebleven. Ik dacht dat ze het moeilijk zouden hebben als ik zou scheiden, en ik dacht dat het beter voor hen was om samen te blijven. Ik wilde niet dat onze gemeenschap hen zou aanwijzen als kinderen van een gescheiden moeder, omdat dat een schande is in onze cultuur. Arabieren zijn vaak genadeloos en zullen de schuld bij mij leggen, niet bij mijn man. Ze zullen niet inzien dat hij geen goede man is, dat hij niet werkt en dat hij me fysiek mishandelt en slaat."
A. uit Irak
